Het verhaal van Lukas
Ik ben gigolo. Maar ik ben geen sekswerker puur voor de seks. Ik kom vanuit een coachingsachtergrond, dus ik ben coachend bezig met vrouwen. Dat daar een stukje intimiteit bij komt, ja, dat kan. Maar het is niet de insteek van ‘je huurt een man voor twee uur en die komt gewoon zijn ding doen’ of zo. Voor mij is die insteek heel anders, en ik houd die ook graag zo.
Het verschil tussen een man en een vrouw… Ja, een man is geil en wilt seks. Een vrouw zoekt intimiteit, en een partner die haar dat kan geven. En daar zit het grote verschil. Zo ga ik in januari tien dagen op cruise met een dame in Amerika. Het is ook veel gesprek. Zoals een man die gewoon — ja die is gewoon bezig met, ja ik wil seks. En als het even heel plat gezegd een mooi wijf is, nou dan kan ik daar seks mee hebben en betaal ik daarvoor zes, zeven, achthonderd euro voor twee uurtjes. Bij vrouwen steekt dat heel anders in elkaar.
Er zijn ook dames die met invaliden seks hebben, gewoon omdat er niemand is die iets met hen wil. En zij hebben ook gewoon hun behoeftes! Nou, hoe mooi is het als je die mensen in hun behoefte kunt helpen? Kijk, ik heb ooit een blind meisje geholpen. Die begeleider van haar had zoiets van ‘ja er komen allemaal van die vreemde figuren daar’, maar… Ze heeft een keer een stukje intimiteit nodig. Ja, dat maakt het voor mij gewoon enorm mooi. Je bent op een heel ander niveau met mensen bezig.
Heel veel media benaderen sekswerkers op hun eigen manier. Ze kijken niet verder wat er mooi aan kan zijn. En vaak blijven we vasthouden aan die dingen die we leren. Maar hoe mooi is het als je buiten die kaders kunt kijken? Van ‘hey, dat is ook bijzonder, die man houdt van SM.’ Okay, en waarom houdt hij daarvan? Waarom is die behoefte daar? Dat maakt het leven interessant! Om dat af en toe te schepen met ‘bah, bah, wat een viezerik, die doet aan SM! Sjongejonge, die laat zich een beetje afmeppen door een ander lijf!’ Mensen smullen daarvan. Die vinden het fantastisch om zoiets te lezen. Ze bekrachtigen op die manier hun eigen beeldvorming: ik vind dat zonde van de communicatie, want je maakt er iets stuk mee waar iemand heel gelukkig mee is. Ja, dan denk ik wel eens, ‘waarom? Die meid die doet gewoon fantastisch werk! Ze heeft een mooie Instagram, en durft open te communiceren over wat ze doet… Hoe geweldig is dat!’ En dan zie je soms opmerkingen, dan denk ik van ‘je weet niet waar je het over hebt’.
Toch zie ik ontwikkelingen. Misschien leren we beter naar elkaar te luisteren en elkaar meer de ruimte te geven. Dát is mijn wens voor de toekomst.
