Het verhaal van Jasper
Tijdens mijn studententijd zocht ik een baantje. Ik dacht na over sekswerk. Het verdient lekker en het is makkelijk om te doen. Een goede keuze, dacht ik. Eenmaal aan het werk, ontdekte ik hoe leuk het eigenlijk is. Tussendoor stopte ik een paar keer, maar steeds kwam ik terug. Het is flexibel en altijd goed te combineren met een andere baan. Je bepaalt zelf je uren en het verdient goed.
Ik denk dat je met dit werk een behoefte kunt vervullen. Voor sommige mensen lukt dat in het normale leven misschien niet. Dat vind ik de meerwaarde aan dit werk. Het is bovendien veel meer dan seks alleen. Tijdens mijn werk hoor ik vaak allerlei levensverhalen langskomen. Mensen vragen dan naar mijn mening of advies. Omdat ik zorgzaam ben, probeer ik ze dan altijd verder te helpen.
Ik vind wel dat de overheid het moeilijk voor ons maakt om dit werk te doen. Er is weinig steun voor sekswerkers, ook in corona-tijd. Verder willen sommige partijen het verbieden. Ik vind dat ontzettend jammer. Ik ben van mening dat hierdoor het illegale deel van sekswerkers zal groeien, want mensen blijven het doen. Het is toch juist de bedoeling dat we illegaliteit terugdringen binnen sekswerk? Verbieden werkt daarom averechts.
De media publiceert vaak over ons in plaats van met ons. Ze zouden hun oor meer bij ons als sekswerkers te luisteren moeten leggen om te zien wat er echt speelt. Of hoe bepaalde zaken echt zitten.
Inmiddels ben ik 36 en al bijna dus 20 jaar actief als sekswerker. Het vak blijft me boeien en ik ga er zeker nog even mee door. Ik hoop dat we in de toekomst makkelijker voor onszelf kunnen werken en meer steun krijgen van de overheid. Zo komen er meer legale werkplekken voor sekswerkers en kunnen we mensen blijven vermaken. Sekswerk zal nooit verdwijnen, dus laten we het omarmen!
