“Een kale meneer, wat komt die hier doen?”
Hij is molenaar, doet een opleiding Journalistiek aan de Che in Ede en wil later werken met camera’s en beeld. Wie is deze jongen? Robert van Loon interviewde Thije Janssen over molens, zelfvertrouwen en familie.
Eigenlijk zou het interview anders starten. Maar na afloop van Thije zijn beurt als interviewer laat hij een kant van zichzelf zien die ik eerder ook al heb gezien. “Ging het wel goed? Ik heb de vragen pas vanmiddag opgesteld” vraagt hij aan de studenten om hem heen die als publiek het interview volgden.
Door Robert van Loon
Ruim een maand geleden was dit deel van Thije ook al te zien na het inleveren van een groepsopdracht voor het vak Radio en Televisie. Als eindredacteur van de redactie was hij verantwoordelijk voor het inleveren van de opdracht, reflectieverslagen en overige documenten. Deze waren keurig op tijd ingeleverd maar zijn eigen inbreng in de productie was ondermaats. Tenminste, zo zag hij het zelf vertelde hij in de les. Groepsgenoten waren het daar niet mee eens en complimenteerden hem juist voor zijn inzet en de geleverde prestaties.
Perfectionisme
Bij eerdere opdrachten liet je een gevoelige kant zien van jezelf, net weer na afloop van je interview. Ben je je een perfectionist?
Het ligt eraan met wat. Met groepsopdrachten enz. ben ik niet snel tevreden. Zeker omdat ik bij de redactie eindredacteur was. Ook met andere opdrachten en groepsprocessen wil ik me volledig geven en baal ik achteraf als ik me niet 100 procent heb ingezet. Ik wil het altijd goed doen. Ik ben iemand die heel kritisch naar mijzelf kijkt en als je dan merkt dat je voor jezelf dingen niet goed hebt gedaan ben ik altijd kritisch op mezelf.
Ik wil het altijd goed doen
Waarom ben je zo kritisch op jezelf?
Ik denk dat het altijd beter kan, ik ben niet snel tevreden. Als ik merk dat ik dingen beter had kunnen doen maar dat het aan mij ligt dat ik het niet heb gedaan dan baal ik ervan. Er zijn er altijd dingen die beter konden. Ten eerste kijk ik dan naar mijzelf. Ik vind het ook niet chique om naar anderen te wijzen als ik zelf weet dat ik dingen beter had kunnen doen.
Waar denk je dat het vandaan komt?
Misschien een soort van twijfel aan jezelf, altijd het juiste willen doen en iedereen tevreden willen houden?
Want je bent niet goed genoeg?
Het juiste antwoord is dat ik wel goed ben maar zo denk ik dat zelf vaak niet. Misschien is het een bepaald verwachtingspatroon, geaccepteerd willen worden door anderen. Vind een ander mij wel goed?
Er is een bepaalde druk van buitenaf op mij dat ik moet presteren en daar wil ik aan voldoen. Ik wil deze studie goed doen en hem halen. Hiervoor heb ik een studie gedaan maar die ging niet goed en daar ben ik na drie maanden mee gestopt. Dat was een best heftige tijd dus nu voel ik met deze studie een druk om hem wel te halen.
Ik kwam mijzelf heel erg tegen bij bedrijfseconomie. Ik dacht dat ik het een leuke studie zou vinden maar ik ben gestopt na mijn eerste tentamens. Die gingen heel slecht. Dat vind ik nu nog steeds verspilde tijd en geld.
Nu ben ik bezig met het halen van deze studie. Ik moet iets afmaken, zorgen dat je een papiertje hebt en aan de slag kunt zoals mijn vader het zou zeggen.
Familie
Is je vader een belangrijk persoon voor jou?
Ja zeker, mijn ouders zijn erg belangrijk voor mij. Ik ben enigst kind en we wonen in een klein dorpje in de achterhoek. Mijn opa woont naast ons dus dat is een groot voordeel. Zo hebben we eigenlijk twee huizen.
Hoe is het om enigst kind te zijn?
Ik ben eraan gewend. Het is heel relaxed want alle aandacht is op jou gericht en dat is heel fijn. Je komt nooit aandacht tekort maar je moet wel jezelf vermaken. Het kan vrij eenzaam zijn. Mijn ouders werken fulltime dus zeker met online les komt het vaak voor dat je thuis alleen aan de keukentafel zit en daar moet je wel tegenkunnen. Dan moet je wel iets hebben om je bezig te houden want met de hele dag naar buiten staren schiet je niet op. Dan is het fijn dat er altijd iemand is en naast je woont waar je heen kunt.
Draaiende wieken
Voordat je met deze studie begon ben je molenaar geworden. Hoe is het om molenaar te zijn?
Het is iets wat ik als kleine jongen al wilde zijn. Het is voor mij hartstikke leuk. Op zaterdag ga ik naar de molen waar ik die dag werk en dan leid ik mensen op. Dan ga je met 3 of 4 man naar een molen en start je die op. Beetje koffiedrinken, slap lullen en aan het werk. Voor corona was je mensen aan het rondleiden maar nu ben ik mensen aan het lesgeven. S ’avonds zetten we de molen weer stil en dan weer naar huis vanaf de molen.
Ik heb iets met Zeeland. Je bouwt via je hobby contacten op wat nu is uitgegroeid tot vriendschap. Dan is het makkelijk te zeggen ik ga daarnaartoe en er eens kijken. Bovendien, als we daar op vakantie zijn verveel ik me snel en als er dan een molen is. Voor mij is een molen in Zeeland vakantie.
Ik kan er mijn grootste passie doen en ik kan het combineren met vrienden zien die ik weinig zie. Via mijn hobby heb ik vrienden leren kennen, een jongen bijvoorbeeld is een paar jaar ouder dan mij maar als je elkaar wekelijks op de molen ziet dan leer je elkaar persoonlijk wel kennen. Dan weet je van elkaar wat je hebt meegemaakt.
Dan weet je van elkaar wat je hebt meegemaakt
Verlies van een familielid
Je zegt wat je hebt meegemaakt, zijn er dingen die je hebt meegemaakt?
Ik heb wel genoeg meegemaakt, zowel positief als minder positief. Ik weet niet of dat veel is in vergelijking met andere mensen. Tuurlijk je maakt elke keer weer dingen mee……
Overlijden van mijn familie, het overlijden van mijn oma toen ik 6 jaar oud was. Je moet je voorstellen die woonde naast ons bij mijn oma. Het is best wel close als je elkaar dagelijks ziet en met elkaar optrekt. Mijn oma is overleden aan een herseninfarct. Mijn opa was mij ophalen van school en oma was onwel geworden. Ik weet nog dat ik lachend als kind de deur opendeed voor de huisarts terwijl mijn oma daar op vloer lag.
Dat zijn dingen die vergeet je nooit meer. Dan sta je er niet bij stil. Een kale meneer, wat komt die hier doen?
Dat soort momenten, dat is meteen ook een van de meest heftige momenten. Maar ik heb niet alleen negatieve momenten, er zijn ook veel positieve momenten. Meer positieve dan dat ik heftige momenten heb gehad.
Noem eens een positief moment, wanneer was jij het meest gelukkig?
Net toen ik mijn diploma voor molenaar had gehaald. Dus dat ik zelfstandig met molens mag werken. Het gevoel van ‘je hebt een studie gedaan, je rondt iets af waar je al 10 jaar mee bezig bent. Wat je zo leuk vindt, wat je het liefste doet. En dat je dat in een keer haalt. Dat je laat zien: kijk, ik heb succes gehad. Ik heb iets gedaan wat ik echt wil, ik kan het nu zelf.’
Dat je laat zien aan jezelf dat je echt iets kunt bereiken.
